Slapstick was het. Lars en ik hebben dit weekend een televisiemeubel gekocht bij IKEA. Zo'n grote, die bestaat uit een los onder- en een bovendeel. 1 meter 80 lang, beide weer bestaande uit twee delen.
Dit houdt ten eerste in dat we ons suf hebben gezocht naar alle losse delen in het magazijn. Drie keer IKEA Haarlem afgestruind om alles bij elkaar te zoeken. Check, check, driedubbel check. Die wiebelkar eindelijk bij de kassa, checkt de kassamevrouw ('U weet dat u hier alleen met Pin kunt betalen? JAHA!) nogmaals alle paketten. Vijfmaal gecheckt en inmiddels flink bepakt verlaten we het pand. Het ging nét wel in de auto van m'n ouders, zonder de vering aan te tasten, hoop ik.
Dit belooft een standaard Ik-vind-IKEA-lastig-omdat-je-alles-zelf-moet-opbouwen-zeur-verhaal te worden, maar hé dat is het niet. Want eerlijk gezegd: het ging goed tót we het bovendeel zo'n 1 meter 50 hoog moesten houden, gaten moesten boren in onze pauperwoningbouw muur. Seriously, die kast stond zó in elkaar verder. Dit is eerder een geverifieerde-zeur-blog-omdat-de-woningbouw-in-de-jaren-tachtig-slechte-woningen-heeft-gebouwd-en-die-nu-nog-met-zo-min-mogelijk-onderhoud-aan-mensen-met-lage-inkomens-verhuurt. Lees: wij studenten.
Slapstick was het, omdat onze zijbuurman aan de deur kwam. Het was zondag, we moesten gaten boren in de muur. We begonnen om 3 uur in de middag. Dus zeg maar, geen rare ochtendperikelen. Die man beweert dat zondag een rustdag is. Dat je dan niet zou mogen klussen. En zeker niet uren boren. (ja oké, we moesten wel heel hard en veel boren, want die muur was niet normaal knoerthard en we moesten erdoorheen. Dus we hebben zeker alles bij elkaar wel drie kwartier geboord). Zondag is voor ons juist de dag dat we tijd hebben om te klussen en ik kon nergens vinden dat dat niet zou mogen. Ik bedoel, we wonen niet in Urk, maar in Sassenheim, toch?
Toen voelden we ons wel bezwaard om zo veel verder te boren, dat we met 3 gaten (ipv 4) besloten dat het wel goed was zo. Toch een beetje om de boze buurman te sparen. Tijdens het eten, genietend van ons nieuwe televisiemeubel.... zien we heel langzaam dat het bovendeel los begint te raken van de muur... steeds een stukje lager... dramáááá
Geen opmerkingen:
Een reactie posten