Eeuwige roem

Het sneeuwt, het is wit en koud en kinderen hier in de buurt worden weer speels. Ook grote kinderen, want vanaf ons balkon hebben we zicht op een héle grote parkeerplaats waar de autobezitters het enorm naar hun zin hebben met hun voiture in de sneeuw. Pas op voor de lantaarnpaal! ...Oeh dat ging net goed.

Ik zit binnen, aan mijn scriptie en wens vurig dat ik nooit meer een scriptie hoef te schrijven. Of in ieder geval een scriptie waar een leuk onderzoek aan vooraf gaat. Een experiment bijvoorbeeld waarbij echte mensen komen die ik ga onderzoeken. En dan niet op geneeskundige kwaaltjes, nee: veel leuker! Bijvoorbeeld of het kijken naar een bepaald televisieprogramma andere attitudes ten opzichte van immigranten tot stand kan laten komen óf hoe je in een grote organisatie het best veranderingen door kan voeren wanneer de werknemers protesteren, bij TNT bijvoorbeeld.
(je moest eens weten, ik moest dit stukje net vier keer opnieuw typen, omdat mijn laptop besloot om alle tekst te verwijderen. Gelukkig had ik het allemaal in mijn hersenen gepint). Nog dommer; want het conceptbericht was wel opgeslapen bedenk ik me nu. Dat doet blogspot elke minuut zo'n beetje. Voor mensen met een laptop zoals ik heb. :S

Ik wil mijn scriptie samen met Daisy doen. Ik hoop dat dat kan. Sleuren we elkaar er wel doorheen. Het is volgens mij alleen niet écht gebruikelijk.
Ik wil stiekem eeuwige roem met mijn scriptie. Ik wil zo'n scriptieprijs winnen en in de krant komen (NRC en de Volkskrant) en dan van het geld keihard op vakantie gaan voor een paar maanden. Ik ga er heus niet nóg een onderzoek voor doen hoor. Eeuwige roem betekent natuurlijk wel hard werken.. en daar moet ik dan nu al voor oefenen....
Wish me luck!