Bevestiging please!!!

Wanneer ben je nu eigenlijk écht gelukkig. Dat zijn momenten. Die momenten creëer je soms zelf en soms overkomen ze je. Neem nu dat programma van: mijn kind is te dik. Daarin zat een vrouw die zei dat ze ongelukkig werd, omdat zij en haar kind te dik zijn. Dan denken wij allemaal: val af en wordt gelukkig. Het is een begin, maar dan vindt die vrouw heus wel een andere reden om ongelukkig te zijn. Haar haar zit misschien nooit meer goed of haar man zegt niet tegen haar dat hij van haar houdt.
We zoeken allemaal continu bevestiging, dat staat vast. 'Hij/zij heeft al een tijdje niet meer gezegd van me te houden', denk je dan. Of: 'ik heb me uit staan sloven met koken, zal ik vragen of hij/zij het lekker vindt of zal hij/zij dat uit zichzelf zeggen?'. Je wilt dat soort dingen immers horen, al zit iemand luidkeels: 'HMMMMjammmmmmhmmmmmsmak!'.
Ook in de werksferen willen we graag horen dat we het goed doen. Toch? Als je werk niet wordt gewaardeerd, waarom zou je het dan doen? Denk maar eens in als je hoort dat iemand die in dezelfde periode is aangenomen op werk en meer verdient. Auw! (of komen er nu vet veel mensen die reageren met: met geld toon je geen waardering, blablabla, complimenten zijn waardevoller etc.?).

Ik zit eens te denken. Bij sommige kritische organisaties moet je tijdens het sollicitatiegesprek aangeven wat je drie zwakke punten zijn en waarom. Ik zei dan altijd (en ik meen het ook echt hoor) dat ik te perfectionistisch ben en dat het een tijdrovend proces kan zijn om dit perfectionisme constant te moeten uitvoeren. De andere twee punten vond ik altijd lastig te bedenken. Ik weet dat ze er zijn hoor, maar je wilt toch een goede indruk achterlaten.. dus ga je dan zeggen dat je anders gaat doen/reageren als de grote baas erbij is? Nee dus. Of dat (ik kan nu al niks meer verzinnen, want ik staar alweer een kwartier in de leegte van de laptop).
Nu heb ik dus in ieder geval een goede tweede: het zoeken naar bevestiging. Want dat is vermoeiend. Ik spreek uit ervaring, want na 5,5 jaar 'verkering' (of relatie noem je dat he) ben ik nog iedere dag op zoek naar bevestiging. In de vorm van een lieve 'hoi' of een lieve kus of die paar woordjes..
En ik HUNKER naar bevestiging van de UvA met het verlossende cijfer dat ik nu EINDELIJK mijn bachelordiploma heb gehaald, omdat het cijfer bekend is. Ik wacht nu al vaanf 17 december op deze verlossende woorden en ik begin volgende week al met mijn master communicatiewetenschappen! Bevestiging please!!!!