Je zal maar journalist zijn...

De titel van deze blog doet waarschijnlijk anders vermoeden, maar deze blog is dus niet respectloos of denigrerend bedoeld..
Ik denk, zeg dat gelijk maar even, want anders duik je met stress de blog in ;).
Even serieus: ik heb juist heel veel repect voor een goede journalist. Nu valt er natuurlijk over te praten wat nou een 'goede' journalist typeert: is dat iemand die hele goede, objectieve artikelen schrijft of kan dat ook iemand zijn die één keer een goede primeur heeft geschreven en daar nu qua fame nog op teert.

Journalisten hebben vele uitdagingen dagelijks te overwinnen. Door de hoge tijdsdruk en het streven naar een 'goed' verhaal zijn ze afhankelijk van goede bronnen. Het is niet alleen een kwestie van 'op de juiste plaats aanwezig zijn', zoals AT5 vandaag de primeur had met de man op de Dam die zichzelf in de brand stook. (ook zoiets: daar verslag van doen: heftig!)..
De bronnen die journalisten raadplegen (politiek en PR-mensen in organisaties bijvoorbeeld) willen dolgraag hun verhaal vertellen, zoals het HUN uitkomt, niet hoe die journalist iets wil vertellen of hoe hij/zij de situatie ziet. Deze mensen hebben de journalisten nodig om hun verhaal te kunnen doen en dan wel op die manier zodat hun organisatie of dat zijzelf goed in het nieuws komen. Journalisten zijn afhankelijk van de bronnen, maar moeten ook nog eens rekening houden met de wensen van hun opdrachtgever (krant, nieuwsblad). Deze werkgevers hebben allen hun eigen cultuur en hun manier van schrijven. Dan ook nog eens die tijdsdruk, deadlines halen et cetera. Vragen jullie je ook af hoe die mensen dat voor elkaar krijgen elke dag?
Neem nou die mensen die columns moeten schrijven; elke dag soms wel! Dat krijg je toch niet voor elkaar? Hoe kun je de mensen nou iedere dag boeien? Dan moet je leven zelf wel heel boeiend zijn. Neem mijn blog. Ik krijg het ten eerste niet voor elkaar om elke dag te bloggen, ten tweede blog ik vaak over dingen die niet eens in mijn eigen leven of omgeving gebeuren, omdat dat veeeeels te saai is om te lezen en ten derde.... uhmmm weet niet.
Het komt erop neer dat ik niet kies voor een baan in de journalistiek. Nu niet, nooit niet. Dat is dan in ieder geval iets wat ik kan afstrepen... Alhoewel: de corporate communicatie bij een groot krantenconvern.... waarom niet?